Aan de moeder in de loopgraven van het vierde trimester

is het delen van zorgzaam!

Delen

Tweeten

Delen

Toen ik zwanger was, maakte ik me zorgen. Constant. Ik heb elk symptoom gegoogeld. Ik had gekke dromen over vreselijke dingen. Ik vroeg me precies af hoe ik ooit zou zorgen voor deze mens die in mij groeide. Zou ik een geweldige moeder zijn? Zou ik een helikopter moeder zijn? Zou ik hem alleen laten uitchecken of zou ik constant zweven? Zou ons huwelijk lijden? Zou iemand helpen? Hoe zit het met mijn werk–zou ik er allemaal met jongleren? Wil je begrijpen waar ik geen zorgen over heb gemaakt? De pasgeboren fase. Het vierde trimester.

Ik had mensen eerder het vierde trimester horen noemen, evenals ik het opgeruimd. Ik zou mezelf niet verliezen in het moedigen van dit beetje menselijk. Ik zou niet twee dagen gaan zonder te douchen. Ik at mijn woorden. Ik stikte ze elke dag in nadat ik onze zoon had gehad. Na een vrij rustige zwangerschap te hebben gehad, werd ik na 37 weken plotseling opgenomen in het ziekenhuis voor pre-eclampsie. Direct bedrust. Geen werk meer. Niet meer klaarmaken van de kinderdagverblijf. Zit zo goed en wacht. evenals zorgen.

Na 38 weken werd ik geïnduceerd. Ik werkte 18 uur en ging toen voor een noodc-sectie die drie slopende uren duurde, waarvan de laatste mijn anesthesie stopte met werken. Minder dan 24 uur daarna werd onze zoon toegelaten tot de NICU voor longontsteking. We hebben 10 lange dagen in het ziekenhuis doorgebracht. Hoewel ik begrijp dat ons verblijf niet lang was in vergelijking met een paar van de NICU Mom Warriors die er maandenlang beschikbaar zijn, kostte het wat ik moest bij elkaar houden.

De dag dat we uit het ziekenhuis werden vrijgelaten, geloof ik dat ik nog steeds in shock was van wat dat was gebeurd. wat nu? Wat gebeurt er vervolgens?

Gerelateerde 6 belangrijke taken die nieuwe vaders moeten voltooien

Het leven gebeurde. Kak gebeurde. Slasploeiende nachten gebeurden. Het vierde trimester gebeurde. Niemand heeft me er echt voor gewaarschuwd. De babybuien waren voorbij. Het wachten en piekeren over arbeid was voorbij. Dit fragiele teenachtige kleine leven was van mij om zowel tot leven te blijven en voor te zorgen. Ik ben een groot voorstander van het vierde trimester nadat ik het zelf heb ervaren. Die allereerste drie maanden waren moeilijk. Ik was doodsbang, uitgeput en in een info -overbelasting van het ontdekken van precies hoe ik voor dit beetje kon zorgen. Nu hij een peuter is, hebben we het over het krijgen van nog een baby. Zal de volgende eenvoudiger zijn? Ik vraag het. Zal ik meer klaar zijn voor het vierde trimester? Ik hoop het.

Beste moeder in de loopgraven van het vierde trimester:

Ik ben daar geweest. Het wordt beter. De uitputting, de tranen, de vragen … het wordt allemaal beter. Ik kan niet beloven dat het over drie maanden veel beter zal worden, soms duurt het langer. Ik wil dat je begrijpt dat je niet alleen bent. Ik worstelde met de zorgen, de zorgen (wat is een typische babytemperatuur, wat als ze ziek worden, waarom wil elke complete vreemdeling mijn kind aanraken?), Het vraagt ​​zich af hoe je dit precies zult doen.

De beetje dingen zijn vermoeiend: ik bedoel serieus, hoe moeilijk kan het precies zijn om een ​​kinderwagen zelf te vouwen?

Hoe precies zal ik deze pasgeborene, onze luiertas en een auto’s en vrachtwagenzitje in een doktersbezoek meenemen als ik nauwelijks zelf kan lopen?

Er zijn dingen die lessen je niet kunnen leren, zowel lessen als vaardigheden die alleen het vierde trimester je zal leren.

Ik beloof je dat je niet zo lang duurt om een ​​luier voor altijd aan te wijzigen.

Gerelateerde weekendreflectie

Je staart de rest van je leven niet elke avond naar dat babyscherm.

Al snel zal de bezorgdheid van precies hoe je je pasgeborene moet boeren, zich zorgen maken dat ze hun vingers in elektrische uitgangen steken en dan voordat we het begrijpen, zorgen over hen die hun rijbewijs krijgen.

Ik hoop dat je een paar momenten van deze fase koestert. Onthoud echter dat het prima is om niet elk moment leuk te vinden.

Je lichaam gaat met de grootste aanpassing die het ooit zal doorstaan. Je emoties en hormonen zijn wild.

Haal diep adem, zoals op dat beetje of neem een ​​pauze en doe een dutje als je dat nodig hebt.

Accepteer de assist of niet. Het is prima om bezoekers ‘nee’ te vertellen.

Deze fase is precies dat: een fase. Het zal slagen. Het wordt beter. Als je van deze fase houdt: ik ben zo opgewonden voor je! Als je je precies afvraagt ​​hoe je erdoorheen gaat: dat zal je doen, mama.

Er is geen goede of verkeerde methode voor ouders zolang je maar van je waardevolle beetje houdt met alles wat je hebt. Stop met piekeren over wat anderen geloven en geniet van DiscoveriNg je methode hiermee met je baby, het is niet lang voordat de knuffels weinig en ver tussen zijn.

Ik hou van jezelf mama, je bent prachtig. Je bent sterk. Je bent een uitstekende mama.

Liefde, een moeder die er is geweest

Link naar dit bericht: aan de moeder in de loopgraven van het vierde trimester

0/5

(0 beoordelingen)

Delen is zorgzaam!

Delen

Tweeten

Delen

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *